Voorwoord

Eindelijk is het zover. Na maanden van plannen en dromen staan we klaar met zestien whiskyvrienden om een prachtig stukje wereld met een bezoek te vereren.

De Vaes Bros. hebben weer op tijd nog moeite gekeken om ons te verwennen met een uitgelezen programma.

Van bij de inschrijving op een frisse en vroege zaterdagmorgen zit de stemming er al in. Bij elke tasting, uitstap of inhuldiging van eigen vaten kwamen we als vanzelf op de Orkneyreis als gespreksonderwerp. Problemen met gewijzigde vluchtschema’s werden vlot overwonnen door een extra dag in te lassen, wat later een gelukkige ingreep zal blijken. Nu nog hopen op voorspoedige luchten, de rest komt wel vanzelf. Cultuur, natuur, culinaire en spirituele geneugtes. Het staat ons allemaal te wachten.

Met de meer dan geslaagde Islaytrip in het achterhoofd en met een verlangende blik naar morgen kruip ik op tijd in mijn kevie. Morgen moet mijn vrouwtje mij immers vroeg bij de voorzitter gaan droppen.

Dag 1 vrijdag 30 mei

Het regent helaas wanneer ik mijn ogen opentrek. Toch redelijk onrustig geslapen. Het jongetje gaat op schoolreis syndroom waarschijnlijk. Als eerste zet Mirjam mij af bij de voorzitter, die naar goede gewoonte al gelaarsd en gespoord is.

Verstekeling nr. 7 krijgt een plaatsje in mijn bagage en ook het onvermijdelijke overlevingspakket is weer van de partij. Eén voor één vallen de duifjes op het hok. Iedereen lichtjes opgewonden(zie hoger)

Om 7u15 stipt zet de karavaan zich in beweging. Via de gebruikelijke ochtendfiles geraken we Brussel voorbij en de regen mindert wat.

De nieuwe terminal in Charleroi oogt heel wat indrukwekkender dan het veel te klein geworden gebouwtje aan de overkant. Het inchecken gaat semi-automatisch en verloopt vlot. Iedereen geraakt zonder kleerscheuren door de controles al moet Jan zijn tastingglas er al snel aan geloven.

Kleine tegenslag, mijn antieke fototoestel blijkt het niet te doen, lichtmeter stuk? Geen nood, genoeg fotografen aan boord.

Inschepen en zitten. We hebben amper de tijd om ons goed te zetten of we dalen al naar Schotse bodem. Het is zonnig en aangenaam wanneer we het vliegtuig verlaten. De bagage rolt al over de band en deze keer wordt iedereen vlot van zijn bagage voorzien. Dus geen onwelriekende passagiers aan boord van de busjes.

Ons reisleiders verdwijnen weerom in het gezelschap van een vreemde man. Uit ondervinding weten we al dat dit niet persé slecht moet aflopen. Met stevig gesloten deurtjes komen twee zilverkleurige VW-busjes aangereden. Dit zou kunnen moeilijkheden opleveren na nachtelijke uitspattingen, niet dat de kleur dan nog enig belang heeft.

De zitplaatsen worden toegewezen en weg zijn wij! Glasgow is snel achter de rug. Nog maar net heb ik mijn busgenoten verteld over mijn Black Watch kilt die niet op tijd in mijn bezit was om mee te nemen op deze reis of mijn echtgenote stuurt me en berichtje dat het kleinood is aangekomen. Toeval?

Bij een tankstation stoppen we voor een snelle hap met bijhorende lichtjes uitgebrande Rolls Royce. Dan gaat het verder langs het vertrouwde Loch Lomond. Daarna rechtsaf richting Loch Tay. De Trossachs tonen zich van hun mooiste kant.

Bijna op tijd komen wij bij Dewars in Aberfeldy aan. Ons gezelschap wordt hartelijk welgekomen en we krijgen dadelijk een film voorgeschoteld. Daarna een eerste proefje Aberfeldy. Onze gids leidt ons doorheen de zeer goed onderhouden gebouwen die geweldig veel whiskygeschiedenis uitademen. We worden als kenners beschouwd en gedragen ons dan ook zo. In het warehouse mogen we nog een 23–jarige heerlijkheid over onze tongen laten lopen. Dan de shop in waar we onze verzamelingen aanvullen.

Van de distilleerderij tot het Weem hotel is het slechts een Schotse boogscheut. We checken in betrekken onze kamers. Toeval, bestaat dat wel met de Vaes Bros, of niet maar onze kamer is de Black Watch suite.

Dan eindelijk de bar in voor een welverdiende frisse pint. Op het terras genieten we al valt de Belhaven(zurige ale naar aloude traditie) wat uit de toon.

Het dinnermenu ziet er veelbelovend uit. Terwijl Wim enkele recepten voor stierenkloten debiteert wordt de afgelegde reisweg uitvoerig herkauwd. Zeer lekker gegeten: Cairn of Haggis, neeps and tatties,Salmon fillet,Crumble of the day. Meer moet dat niet zijn.

Nadien volgt een korte wandeling naar Menzies Castle waar de eerste verstekeling van deze reis het licht ziet. Highland Park 21y. Speciaal voor de verjaardag van onze voorzitter. Met het kasteel op de achtergrond en een uitbundig zingende lijster hoog in een douglasspar als muzikale ondersteuning is dit een plaatje om in te lijsten. Een heildronk op onze president is hier dan ook op zijn plaats. De fles wordt zeer gesmaakt en de tongen komen los.

Terug aan het hotel haalt Gunter Spokesman nog een leuke verrassing boven; een Aberfeldy 21y die hij gekregen heeft bij een tastingglas dat hij kocht. Ook deze gaat er goed in en de zachte en stille avondlucht wordt slechts verstoord door het gekrijs van overscherende gierzwaluwen.

In de hotelbar wordt nog een nightcap genomen en de eersten, waaronder mezelf, iemand moet toch het goede voorbeeld geven, zoeken vermoeid het bed op. Het is hier duidelijk langer licht zo ver naar het noorden, benieuwd hoe vroeg de zon morgen opkomt.

    J'O