foto: Marc

Voor ons 4 dagen durend verblijf op Islay werd er gekozen voor self-catering in één van de 6 Bowmore Cottages. Dit na verschillende hints van Jan :-)

Het 'Distillery House' kan 7 mannen onder 1 dak aan. 3 Twin rooms en 1 Single room. Het huis heeft dit en zoveel meer te bieden voor een aangenaam verblijf.

foto: Werner

foto: Werner

The Chairman's Suite

Bij het innemen van ons tijdelijk nest, worden de belangrijkste items als eerste uitgepakt. We laten ze tot rust komen op de schoorsteenmantel. 

Met deze pareltjes gaan we onze avonden, wanneer de heimwee naar huis het grootst is, moeten vullen. 

BOWMORE 12Y O.B.

Housewarming gift van de mensen van Bowmore. Verassend weinig turf in de neus. Appelsienschil met een beetje limoen. Geen “wasverzachter” te bespeuren (inside joke en opgekuist). Aanzet naar pompelmoes, maar het frisse houdt de bovenhand. “Whisky, … goeie!” zegt J’O. Appelsiensap, melkchocolade. Romig van structuur. Turf? Wel wat rook, maar niet medicinaal. Zoetheid van bourbon(?)rijping op de tong. Spicy tegen gehemelte. Met wat lucht, meer rook. Suiker van Mandarine Napoleon. Zoetheid is toch niet van bourbon, zegt men. Easily drinkable. Zou van een voorzitter in een nog te verschijnen boek 84% krijgen. Bij Jim Murray krijgt hij 92%. “Te rap weg om zo’n hoge score te geven”. Blijft wat turf in de neus hangen.

BOWMORE VAN JAN

16 jaar en gebotteld door Jan in de Single Malt Whisky Shop te Zammel, België. Meegebracht naar de plaats van geboorte, om de restanten terug te schenken aan de makers.

Notig, bourbon. Mandarijntjes met vanille, waarin wat rook verstopt zit. Veel lekkere droge turf in de neus. Vanillepap. Warmt goed. Spijtig van de vierkante fles. “Bob, plop your bottle” (waar dat op slaat weet ik niet meer??). Verwantschap met bourbon blijft. 86%. “Leterme is onze minister” (huh???).

foto: Werner

BUNNAHABHAIN DUNCAN TAYLOR 38Y 40.2%

Neus direct boter en room. De “boenwas” wordt direct exotisch fruit. Mango en papaya. 1970 gedistilleerd en 2008 gebotteld. Beetje bitter en fris drogend vanachter op de tong en vanboven tegen gehemelte. Weinig tannine, die je toch zou verwachten. Met wat lucht, gedroogde abrikoos. Na een korte discussie houden we het op Pickwick thee in plaats van Yellow Lipton in de afdronk. 
Score van 88%.

Detail: De distilleerderijmanager van Bunnahabhain herinnert zich dit specifieke vat nog goed!  

CAMERONBRIDGE SINGLE GRAIN DUNCAN TAYLOR 29Y 57%

Gedistilleerd in 1978. De neus? Goede boter en Oregon pine, pas gezaagd in een grote zagerij. Het is inderdaad die Cameronbridge van “Spirits in the sky” in Leuven! Pruimen. Bubbelgum, maar scherper. Prikkel zit vooraan op tong en lippen. “Narcissen in de geur van cassis”. Flanpap (Mario, dat is vulling voor taarten in onze streek). Alcoholprikkel in de neus (teveel?). “Cassis van Bushmills!!”.

foto: Dirk

GLENGOYNE PETER’S CHOICE

“NOBLESSE OBLIGE”

BRUICHLADDICH VALINCH
CHATEAU D’YQUEM “BLAND OLA” 55.3%

Ondanks wat reservaties, toch de nodige aandacht en tijd gegeven, waarna overgegaan tot aankoop van 4 flessen. De neus is bij het openen van de fles direct o.k.. De zoetheid is meer bourbon dan wijn. Verse sappige rozijnen. Amerikaanse eik/bourbon. Zoet op de tong, de afdronk is zout. Vanillepap op de tong. Mandarijntjes, specifiek de “sprits” aan de handen na het verorberen. Leuk contrast tussen het zoete van de wijn en het ziltige bittere van Bruichladdich. Blijft boeien. Score van 81%.

foto: Dirk

Terwijl onze partners thuis er zo maar vanuitgaan dat wij hier in een lokale pub de bloemetjes aan het buitenzetten zijn, zijn de avonden hier op Islay bittere ernst. In ons huisje aan zee wordt whisky per whisky geproefd, besproken en de tastingnotes ervan neergepend. Dit is echt wel hard labeur. Onze mensen thuis beseffen dat niet. Omdat de boog niet altijd gespannen kan staan, besluiten we tijdens zo'n sessie even te ontspannen en een colaatje te gaan drinken in de pub van het Lochside Hotel, verderop in de straat. Daar blijkt een oude bekende, samen met een groep van zijn vrienden, ook aanwezig te zijn. Ewan Morgan, standhouder van Bowmore tijdens het voorbije Spirits in the Sky festival in Leuven, nodigt ons uit om later iets te komen proeven wat wij nog nooit geproefd hebben. Vanaf we weten dat het hier om whisky gaat, is onze interesse gewekt. Hij logeert in de aanpalende Bowmore Distillery Cottage die de naam draagt: The Old Bakery. Omdat Ewan niet afgeeft gaan we uit beleefdheid mee met hem en zijn vrienden, nadat we onze frisdrank hebben leeggedronken.

foto's: Dirk

Het staal dat Ewan ons blind laat proeven is een stevige dram. Het cliché wil dat we vervolgens moeten raden om welke whisky het gaat. De geur blijft eerst gesloten, cask strength waarschijnlijk. De smaak is vrij peperachtig, grassig en ook komt er wat citrus. In de nasmaak een beetje vanille. Maar na vijf minuten begint het serieus te “werken” in het glas! Rijk fruit, mandarijntjes en een beetje houtrook! Hij wilt oud worden in de mond, maar droogt niet uit. Blijft fris bitter, maar niet te overheersend. Meer en meer fruit en vanille! Wordt echt schitterend! Een heel evoluerende whisky die Ewan in onze glazen heeft geschonken. 
Of waren het zijn glazen?

Een cask sample uit een van de vaten die gekozen werden om de volgende officiële 21 jarige Glen Garioch botteling te vormen! Het zal nog wel enkele maanden duren voordat deze op de markt verschijnt, en wij zijn van de eersten in de wereld die hem nu al kunnen proeven!

Om Ewan iets unieks in de plaats te geven, schenken Jan en Peter een grote fles van hun brouwsel, ook wel bekend onder de naam: Ne Flierefluiter. Deze uit België meegebrachte fles was oorspronkelijk bedoeld voor de manager van Bunnahabhain Distillery: John McLellan. Maar deze laatste zou daarstraks aan Ewan hebben laten weten dat hij niet graat bier lust, en hij de fles in ontvangst mocht nemen en ook nuttigen. Een straf verhaal, maar het staal Glen Garioch 1986 dat we te proeven krijgen heeft ons overtuigd om Ewan te geloven. (De volgende dag blijkt dit verhaal zelfs te kloppen).

Het Flierefluiter bier wordt door onze Schotse buren de hemel ingeprezen. Het geheel krijgt iets van een heuse 'afterparty', als nog flessen bovengehaald worden en de muziek een volumestand hoger wordt gezet. De buren zijn toch niet thuis.

Als er ook nog karaffen wijn worden bovengehaald en ook de muziekkeuze fouter en fouter wordt, vinden we het welletjes. We zijn nu eenmaal geen 'plakkers'. We bedanken onze buren voor deze nachtelijke ontvangst, maar we moeten morgen ook nog fris zijn.

Morgenvroeg gaan onze voorzitter en clubdichter opnieuw voor het Fully Cooked Breakfast zorgen, en deze keer met bubbels!

De ochtendstond heeft in Schotland niet alleen goud in de mond. Daar wordt deskundig voor gezorgd.

Terwijl onze keukenprinsen het ontbijt klaarmaken wordt de overwinningsfles van J'O, die deze maar al te graag met ons wil delen, vakkundig uitgeschonken door Peter.

De compositie mag er zijn. De gebakken Blackpudding en Fruitpudding komen er morgenvroeg ook nog bij. Beloofd!

De beans zijn zijn klaargemaakt volgens J'O zijn geheime recept. Net voor het opdienen worden ze nog  gefinished in een geheim brouwsel waarvan alleen J'O,  en nu ook de voorzitter, op de hoogte zijn.

Het maakt dat het niet zo maar 'bonen in tomatensaus' zijn.