Om het geheel nog wat echter en officiëler te maken, is het idee ontsproten om wegmarkeringen aan te brengen op het te lopen parcours op Islay. Niet dat dit alles nodig is, je kan nu eenmaal niet verloren lopen op Islay, maar soms is de uitvoering van een idee zoals dit al leuk op zich. Jan heeft, naast trainen voor deze halve marathon, de taak op zich genomen van volwaardige mallenbouwer. Een heus knelpuntberoep wat niet zonder risico's wordt uitgeoefend.

Maandagnamiddag 23 Maart 2009

We beginnen onze bewegwijzering aan de finish. Hier, op de binnenkoer van de Ardbeg Distilleerderij, hopen we morgen allemaal aan te komen.
Hier wordt ook de kilometerteller, of in ons geval de mijlenteller, van onze tourbus op '0' gezet.
13,1 Mijl (21,100 km) verder zullen we dan de exacte startplaats weten van onze nog te lopen halve marathon.
Na 100 yards houden we al halt om onze eerste pijl ceremoniëel aan te brengen. 

foto: Werner

Aan de afslag naar de distilleerderij wordt er ook nog eentje geplaatst. Als we aan dit tempo wegmarkeringen blijven aanbrengen zal onze witte verf ter hoogte van Laphroaig al op zijn. De volgende distilleerderij die op de route ligt en waar we halt houden om de baan te markeren: Lagavulin Distillery. Slechts 1,5km van Ardbeg verwijderd. Met het busje lijkt dit niet zo ver.

Aan de Lagavulin Distilleerderij hebben we een akkefietje met de witte verfspuitbus. De spuitdop voert niet meer uit wat er van hem verwacht wordt. Gelukkig heeft onze woordvoerder er 2 witte vingers voor over om dit op te lossen en alles toch nog tot een goed einde te brengen.

Onze volgende pijl, met zicht op de ruïnes van Dunyvaig Castle in de horizon, wordt een feit.

En wij opnieuw 1,5km verder naar de Laphroaig Distilleerderij...

Links van onze aangebrachte wegwijzer ligt ons eigenste stukje Islay. Allen hebben we hier ons one square feet stukje turfveld liggen waar we ook morgen zullen voorbijlopen. Rechts van de wegwijzer zien we de distilleerderij dit dit stukje land van ons huurt en waarvan we maar al te graag onze huur komen innen.

Ter hoogte van de Port Ellen maltings en de nu verdwenen Port Ellen Distilleerderij bevinden we ons nog maar 5km ver op het parcours. Nog 16km vanaf hier. We draaien weldra de High Road op naar Bowmore. Ook wel de B8016 oftewel de Single Track Road genoemd. 
Je kan de weg noemen hoe je wilt, het blijft een lange rechte streep door het landschap die als het ware op de turfvelden drijft.

Op 10km van de finish neemt Jan zijn pet af om zijn nieuwe haartooi te tonen. De strakke koude wind die vanuit de oceaan komt overgewaaid, heeft geen invloed op Jan zijn nieuw kapsel.

Speciaal voor dit avontuur heeft hij zich een 'Coupe High Road' laten aanmeten.
De geschoren rechte lijn bovenop zijn hoofd symboliseert de gevreesde lange rechte weg onder z'n voeten, die morgen zal moeten worden overwonnen.

Eenmaal van de High Road af, is het nog een drietal kilometer tot aan de effectieve startplaats van het hele gebeuren.

Deze startplaats is gelegen op een kleine kilometer van de Bowmore Round Church.

STARTPLAATS

Zo, het parcours is klaar om ons morgenvroeg te kunnen ontvangen. Hopen dat die strakke koude wind morgen op z'n minst een beetje geluwd is. Vanavond dan vroeg onder de veren en geen alcohol voor de lopers. Die intentie zouden we toch moeten hebben. Thuis zou dit wel lukken.