Maandagochtend 23 Maart 2009

Onze eerste stop & stap op deze Islay-reis. We zijn hier in de eerste plaats om onze huur te innen van ons eigenste stukje grond op Islay, dat Laphroaig van ons mag huren.

En misschien kunnen we op deze plek ook onze eerste whisky van deze trip proeven. We zijn al 24u in Schotland en hebben nog steeds geen druppel whisky gedronken. Het blijft toch een rare whiskyclub. 

Het bezoekerscentrum van Laphroaig heeft, sinds ons laatste bezoek in 2007, een interieurarchitect over de vloer gehad. Zoveel is duidelijk. 
Zo zijn onder andere de  grote boeken waarin alle friends of Laphroaig werden in opgetekend, en die dus net als ons one square feet of Islay ground bezitten, vervangen door een toetsenbord met een scherm. De vriendelijke tourguide betaalt ons netjes onze huur. Dit jaar bedraagt het huurgeld een miniatuurtje Quarter Cask. We krijgen er nog een dram Quarter Cask bovenop en beseffen weer hoe lekker dit wel is. Met een vlugge blik in het vernieuwde bezoekerscentrum/shop komen we te weten dat er een nieuwe expressie kan gekocht worden, maar dan enkel hier... of thuis achter een toetsenbord en scherm via de Laphroaig website. Een 30 jarige die gerijpt heeft op 60% Sherry, -en 40% first fill bourbon barrels, en dan ge-married op bourbon barrels. De naam van dit alles: Càirdeas. Eén vraag verder weten we dat dit Gaelic woord 'Vriendschap' betekent. De vrienden van Laphroaig krijgen hier dan ook £50 korting op. Voor een vriendenprijsje van £450 kan je één van de 1536 flessen meenemen. Wat later komt Emma, tourguide en ondertussen zo veel meer bij Laphroaig, het bezoekerscentrum binnen. Ze herkent ons meteen en wil graag meewerken aan ons '12 vragen interview' met haar. 

Noot: Uit de opgehaale huurgelden gedurende de voorbije jaren (zie foto hierboven), kunnen we de evolutie optekenen van de grondwaarde op Islay (zie grafiek hieronder). Met dit jaar een miniatuur Quarter Cask is de huur weer wat gestegen sinds 2007. We blijven dit zeker voor jullie op de voet opvolgen.

Emma Boyle

Ook Emma amuseert zich met dit interview. De vraag 'what comes up in your mind when you hear the word Belgium?' wordt beantwoord met Belgian Chocolats, waardoor we weer een doosje van onze vers meegebrachte Belgische Chocolade kwijt zijn, zodat er plek vrijkomt in onze bagage voor 'hun' nationaal product. Iedereen gelukkig. Na het afscheid nemen, kijken we buiten nog een laatste maal naar de pagode. En kijk: rook! Bij onze vorige bezoeken op maandag was de kiln nooit in bedrijf, omdat er alleen op dinsdag en donderdag gekilnd werd. Terug naar binnen dan maar. Opnieuw een hartelijke ontvangst maar geen nieuw huurgeld deze keer. En ja, natuurlijk mogen we de (actieve) kiln een bezoek brengen. Een unieke ervaring die je steeds moet proberen mee te pakken daar waar het nog kan. Hier bij Laphroaig kan het dus soms nog. 
Nu zelfs ook op een maandag.

We beginnen beneden aan de oven en klimmen, net als de turfrook, 3 verdiepingen hoger naar de kiln. Onderweg komen we ook nog 2 etages moutvloeren tegen waar de gerst ligt te kiemen.

foto's: Dirk

Eén voor één betreden we de ruimte die gevuld is met gekiemde gerst en turfrook. Een leuke en unieke ervaring waarvoor we de vriendelijke 
tourdame al even vriendelijk bedanken. Maar we moeten verder.

En wij naar Ardbeg...

Binnenin kiln n°2