100PROOF.BE

Volgende Pagina

 

"Eén van de tien acht, The Nectar"

Pagina 1/5

 

 

 

Eenmaal de microbe, genaamd Schotland, zich rustig genesteld heeft in je bloed, dan is hij er, de drang om het land zo veel mogelijk te bezoeken. Daarom steeg het enthousiasme dan ook naar ongekende hoogte toen “The Nectar” een actie aankondigde onder de afzetmarkten van hun geweldige whisky’s. De suspense of het opgelegde quotum gehaald kon worden, dat nodig was om 1 van de 10 plaatsjes te bemachtigen op een door hun georganiseerde trip naar Schotland, maakte het allemaal net dat ietsje intenser. Ook het aangeboden programma was een niet te onderschatten drijfveer. Dus niet alleen door de werking van bovengenoemde microbe, opgedaan bij eerdere ervaringen in Schotland, maar des te meer daar ik ook al fan was van de whisky’s en de te bezoeken distilleerderijen.

In het vooruitzicht werden gesteld:

-          Arran, Campbeltown, Duncan Taylor en Glendronach.

-          Oh ja, ook Ben Nevis!

Fantastische line up toch? En weet je wat? Ik werd 1 van de 10!!!

Eén van de tien !!!

 

 

 

Er werd van ons verwacht om zelf op Charleroi te verschijnen, maar dankzij Mario van The Nectar kreeg ik de VIP- behandeling. Opgepikt op een parking in de buurt van Luik, de auto geparkeerd bij een bevriende distilleerderij in Charleroi, waarna die ons voor Brussels South afzetten!

Tijdens de wachttijd om “in te schepen” konden de “winnaars” dan kennismaken met elkaar. De groep bestond uit 8 man. Wegens botbreuk en andere belemmeringen waren het er dus geen 10.

De andere “afzetmarkten” waren nog Schotlandmaagden, behalve Serge van Pin’art uit Mechelen. De algemene instelling was van een hoog optimistisch “we zullen wel zien!” gehalte. Tijdens de vlucht ging het vooral over “het werk”. Gemoedelijk werden weetjes, vragen en antwoorden uitgewisseld tussen gelijkgestemde “business men”. Later in de bus zouden de gesprekken wel afglijden naar “muziek”, dus denk niet dat het een “droge” bedoening wordt.

 

 

 

 

Die bus stond ons trouwens op te wachten in Prestwick.

Onze “Dodds” was ruim bemeten voor 8 man + chauffeur, maar hé! Wie zijn wij om te klagen!!

En weg waren we, naar “Scotts” in Troon voor de lunch.

Ook handig is dat een boogscheut verder de ferry naar Arran vertrekt in Ardrossan.

Ardrossan

    Arran Ferry

 

 

 

 

Louisa Young en Jaclyn Mckie van Arran Distillers wachtten trouwens op ons in het restaurant.

 

 

De menu lag vast en dus was het geen verrassing dat de onvermijdelijke haggis erop stond. Wel als voorgerecht en lekker!

 

 

 

 

 

 

 

Louisa Young (Arran Sales Manager)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Na de lunch reisde Louisa mee met ons naar Brodick, Arran.

 

Op de ferry probeerde Mario een ideetje uit “dat hij waarschijnlijk ergens anders eens gezien had”. Verstekelingen werden bovengehaald! Een Glendronach van 33 Y en een Laphroaig van “The perfect dram”. Vooral deze laatste maakte dat de overtocht veel te kort was!

 

Als randanimatie had Mario nog gezorgd voor wat parachutespringers. Die Mario toch!

 

 

 

 

Die Mario toch.

 

 

 

 

 

Eenmaal op Arran bracht onze “Dodds” ons naar het hotel, het Blackwaterfoot Kinloch hotel in, je raadt het al, Blackwaterfoot. We spreken ondertussen toch al over 17 uur en dus hoog tijd voor het aperetief! Dankzij het goede weer kan dit buiten genoten worden. Daarna volgde het dinner met Louise en James MacTaggart, de manager van de Isle of Arran Distillery.

In de lounge werden de nieuwe releases van Arran voorgesteld. 14Y Port Finish, Sauternes Finish, Amerone Finish en 15 Y Anniversaire. Een debat over de nog te verschijnen geturfde Arran volgde. De naam was een van de topics en het viel op hoeveel waarde er gehecht werd aan de feedback die we gaven. De sfeer was dik ok!! We voelden ons terecht belangrijk in de ogen van Arran.

Daarna toch stiekem effe in de bar naar de match van Italië gaan kijken en dit was dan de maandag.

 

 

100PROOF.BE

Volgende Pagina