Donderdag 10 maart 2011 deel 1

Donderdag 10 Maart 2011

Door het raam zien we dat het sneeuwtapijt deze nacht flink is aangedikt. Omdat we voor het ontbijt dienen te vertrekken, wanneer we onze ferry enigszins willen halen, heeft onze gastvrouw Linda gisteren voorgesteld om een 'koud ontbijt' te serveren. Wel met warme toast, thee en koffie. Aan de ontbijttafel zijn er precies al die zeeziek zijn terwijl we nog niet op zee zitten. Na het afscheid van Linda, en haar Polrudden Guest House, zetten we koers naar St.Margaret's Hope alwaar onze ferry om 8AM zal vertrekken. Onze eerste kennismaking van vandaag met de wegen in Orkney valt toch wat tegen. Sneeuw, ijzel en zomerbanden maken het busje moeilijk tot zeer moeilijk bestuurbaar.

foto: Peter

Zelfs een vlugge stop op de helling aan Highland Park, voor een foto van de besneeuwde distilleerderij, zit er niet in. Stoppen betekent waarschijnlijk dat we vanuit stilstand die helling niet meer verder zouden opgeraken.

Even voorbij de distilleerderij is er zelfs een vrachtwagen de gracht ingeschoven. De stevige zijwind kan dit ook mee veroorzaakt hebben.
Als we tegen dit tempo en omstandigheden verder naar St. Margaret's Hope moeten rijden en glijden dan halen we de ferry niet, hoor ik Dirki denken.

Eenmaal aan de eerste barrier begint de sneeuw hagel te worden, en aan de tweede barrier rijden we in de regen en halen we alsnog de ferry.

foto: Peter

Het ontbijt wordt door sommigen verder gezet door middel van bacon rolls en ontbijtgranen in zijn vloeibaartse en rijpste vorm. Op de tv in de ferry zien we dat de juffrouw een grote witte stip op de kaart van Schotland heeft gezet, zodat we weten waar we deze avond moeten zijn.

De ferry overtocht van een dik uur eindigt waar we dinsdagochtend richting Orkney zijn vertrokken: Gills Bay.

We vinden onze weg richting Wick, na twee dagen Orkney, nog steeds terug.

Een uurtje nadat we aan wal reden zijn we er dan, en zijn zowel wij als zij er nu wel klaar voor: een bezoek aan de meest noordelijkste Scotch Malt Whisky Distillery op het Schotse vasteland: Pulteney. De distilleerderij is momenteel gesloten voor bezoekers. Het personeel van het bezoekerscentrum is op stage, nu het toeristenseizoen nog niet is aangebroken.

Gelukkig hebben we via via, onder andere via Jan, een bezoek kunnen regelen met de manager himself: Malcolm Waring.

Een aangename man die ruim de tijd voor ons weet te nemen, en samen met ons het productieproces op zijn distilleerderij doorloopt.

Voor we naar de graanmolen gaan, vertelt Malcolm een stukje geschiedenis over het ontstaan van de Pulteney distilleerderij, alsook over het stadje Wick dat ooit de drukste haringhaven van Europa was.

foto: Gunter

De distilleerderij is in productie en kan zo'n 1,5 miljoen liter per jaar produceren.

In 2010 werd er hier ongeveer 1,3 miljoen liter new make spirit geproduceerd. Dit aan de hand van zo'n 15 mashes per week.

De verkoop van Old Pulteney single malt whisky zit ook al een aantal jaren in de lift, sinds Inver House (waar Pulteney, maar ook oa. Balblair en Speyburn bij horen) in 2001 is opgekocht door Thai Beverages Plc. De 12 jaar oude standaardbotteling kreeg hierna nog broertjes met de 17 jarige, de 21 jarige en in 2009 zelfs een 30 jarige.

Malcolm Waring

foto: Werner

VOORWOORD	Dag 1	Dag 2
Dag 3	Dag 4	Dag 5

DAG 3 (6/6)

100PROOF.BE

DAG 4 (2/5)

VOORWOORD

Dag 1

Dag 2

Dag 3

Dag 4

Dag 5

DAG 4 (1 / 5)
DONDERDAG 10 MAART 2011

Donderdag 10 Maart 2011

Zelfs een vlugge stop op de helling aan Highland Park, voor een foto van de besneeuwde distilleerderij, zit er niet in. Stoppen betekent waarschijnlijk dat we vanuit stilstand die helling niet meer verder zouden opgeraken.

Even voorbij de distilleerderij is er zelfs een vrachtwagen de gracht ingeschoven. De stevige zijwind kan dit ook mee veroorzaakt hebben.
Als we tegen dit tempo en omstandigheden verder naar St. Margaret's Hope moeten rijden en glijden dan halen we de ferry niet, hoor ik Dirki denken.

Eenmaal aan de eerste barrier begint de sneeuw hagel te worden, en aan de tweede barrier rijden we in de regen en halen we alsnog de ferry.

Het ontbijt wordt door sommigen verder gezet door middel van bacon rolls en ontbijtgranen in zijn vloeibaartse en rijpste vorm. Op de tv in de ferry zien we dat de juffrouw een grote witte stip op de kaart van Schotland heeft gezet, zodat we weten waar we deze avond moeten zijn.

De ferry overtocht van een dik uur eindigt waar we dinsdagochtend richting Orkney zijn vertrokken: Gills Bay.

Ontbijtgranen in zijn vloeibaartse en rijpste vorm.

We vinden onze weg richting Wick, na twee dagen Orkney, nog steeds terug.

Gelukkig hebben we via via, onder andere via Jan, een bezoek kunnen regelen met de manager himself: Malcolm Waring.

Een aangename man die ruim de tijd voor ons weet te nemen, en samen met ons het productieproces op zijn distilleerderij doorloopt.

Voor we naar de graanmolen gaan, vertelt Malcolm een stukje geschiedenis over het ontstaan van de Pulteney distilleerderij, alsook over het stadje Wick dat ooit de drukste haringhaven van Europa was.

De distilleerderij is in productie en kan zo'n 1,5 miljoen liter per jaar produceren.

In 2010 werd er hier ongeveer 1,3 miljoen liter new make spirit geproduceerd. Dit aan de hand van zo'n 15 mashes per week.

Malcolm Waring

Semi Lauter Mash Tun

De gist staat klaar om in de washbacks te gaan

En de lege dozen gist staan klaar voor de papierophaling.

6 Uit staal vervaardigde washbacks

DAG 3 (6/6)

100PROOF.BE

DAG 4 (2/5)


foto's: Gunter	De gist staat klaar om in de washbacks te gaan	En de lege dozen gist staan klaar voor de papierophaling.


foto's: Wim


foto: Wim	foto: Marc

DAG 3 (6/6)

DAG 4 (2/5)

DAG 4 (1 / 5) DONDERDAG 10 MAART 2011

Donderdag 10 Maart 2011

Zelfs een vlugge stop op de helling aan Highland Park, voor een foto van de besneeuwde distilleerderij, zit er niet in. Stoppen betekent waarschijnlijk dat we vanuit stilstand die helling niet meer verder zouden opgeraken.

Even voorbij de distilleerderij is er zelfs een vrachtwagen de gracht ingeschoven. De stevige zijwind kan dit ook mee veroorzaakt hebben. Als we tegen dit tempo en omstandigheden verder naar St. Margaret's Hope moeten rijden en glijden dan halen we de ferry niet, hoor ik Dirki denken.

Eenmaal aan de eerste barrier begint de sneeuw hagel te worden, en aan de tweede barrier rijden we in de regen en halen we alsnog de ferry.

Het ontbijt wordt door sommigen verder gezet door middel van bacon rolls en ontbijtgranen in zijn vloeibaartse en rijpste vorm. Op de tv in de ferry zien we dat de juffrouw een grote witte stip op de kaart van Schotland heeft gezet, zodat we weten waar we deze avond moeten zijn.

De ferry overtocht van een dik uur eindigt waar we dinsdagochtend richting Orkney zijn vertrokken: Gills Bay.

Ontbijtgranen in zijn vloeibaartse en rijpste vorm.

We vinden onze weg richting Wick, na twee dagen Orkney, nog steeds terug.

Gelukkig hebben we via via, onder andere via Jan, een bezoek kunnen regelen met de manager himself: Malcolm Waring.

Een aangename man die ruim de tijd voor ons weet te nemen, en samen met ons het productieproces op zijn distilleerderij doorloopt.

Voor we naar de graanmolen gaan, vertelt Malcolm een stukje geschiedenis over het ontstaan van de Pulteney distilleerderij, alsook over het stadje Wick dat ooit de drukste haringhaven van Europa was.

De distilleerderij is in productie en kan zo'n 1,5 miljoen liter per jaar produceren.

In 2010 werd er hier ongeveer 1,3 miljoen liter new make spirit geproduceerd. Dit aan de hand van zo'n 15 mashes per week.

Malcolm Waring

Semi Lauter Mash Tun

De gist staat klaar om in de washbacks te gaan

En de lege dozen gist staan klaar voor de papierophaling.

6 Uit staal vervaardigde washbacks

DAG 3 (6/6)

DAG 4 (2/5)

DAG 4 (1 / 5)
DONDERDAG 10 MAART 2011

Even voorbij de distilleerderij is er zelfs een vrachtwagen de gracht ingeschoven. De stevige zijwind kan dit ook mee veroorzaakt hebben.
Als we tegen dit tempo en omstandigheden verder naar St. Margaret's Hope moeten rijden en glijden dan halen we de ferry niet, hoor ik Dirki denken.